Allereerst: yoga is géén godsdienst. Ik zeg dit maar, omdat er mensen zijn die – vanwege een weerstand tegen religies, sekten of dergelijke – niet aan yoga doen, of ervan worden weerhouden, omdat ze menen dat hun geloof zoiets niet zou toestaan.
Yoga is een wetenschap, een oosterse wetenschap, die in verschillende religieuze bewegingen wordt toegepast, maar zeker niet daar alléén.
Yoga is een verzamelnaam voor vele vormen. Elke vorm is de goede vorm, als hij bij je past, als hij je verder brengt op je weg.
Yoga is dus een oude wetenschap. De hier in het westen bekendste vorm is Hatha yoga, die uitgaat van het lichaam. Uiteindelijk kunnen alle vormen van Yoga je in contact brengen met iets dat groter is dan jezelf. Eigenlijk is dàt ook de bedoeling van yoga. Ontspanning kàn een doel op zich zijn, jouw bedoeling zijn. Voor mij kwam van het één het ander.
Ontspanning & inspanning
Hatha yoga kun je zien als de vorm van yoga die je de kunst van het ontspannen wil leren.
Zoals elders al vermeld is ontspanning echter niet het uiteindelijke doel van yoga. Via de ontspanning is vereniging met….. ja, met wat jij als „het hoogste“ ziet, mogelijk.
Betekent yoga dan geen inspanning?
Een beetje wel, maar bij yoga gaat het er niet om een prestatie neer te zetten. Het gaat erom, dat je in de oefening net zover gaat als nog net goed voelt.
Er is in een yogahouding iets van een „schemergebied“ tussen wat je nog net wel kunt en eigenlijk net niet méér.
De kunst is met aandacht dat gebied te verkennen, te ontdekken waar bij jou die grens ligt.
Als je dan eenmaal die houding te pakken hebt, ga je met je aandacht naar de plek die je zojuist hebt verkend, en laat je de adem daar zijn werk doen. Dat wil zeggen: je laat hem daar toe, ook, juist als er spanning zit.
Als je je adem kunt toelaten, kan hij de gespannen plek als het ware van binnenuit masseren.
Van je adem hangt je leven af; spanning, stress en adem hangen nauw samen.
